Schrijfster Femke Brockhus doet aangifte (?) na grap over titel van haar boek
Ja je weet het niet he, misschien was het fictie
Hier volgt even een verduidelijking voor iedereen die het verschil tussen een doodsbedreiging en satire niet snapt.
Niels vd Laan ik ga je kop van je romp rukken vieze vuile kk Sinterklaas kk verrader = een doodsbedreiging
"Femke Brockhus’ Beesten die je niet mag schieten, bijvoorbeeld, steekt er maar bleek bij af. Aan de titel valt wel af te lezen dat het tenminste geen autofictie is − Femke Brockhus is bij uitstek een beest dat mag worden afgeschoten − maar dat neemt niet weg dat haar idee voor een plot al niet leuk was geweest als ze het niet had geplagieerd van Lionel Shriver." = een grapje over dat het geen autofictie is, en over de titel van een boek
Dat Femke Brockhus het niet leuk vindt dat er ergens staat dat ze een beest is dat moet mag (zorgvuldig blijven!) worden afgeschoten: prima. Dat Femke Brockhus daarover 2300 woorden schreef omdat ze 'een verlangen voelde om haar ervaring te vatten in taal': vermoeiend. Dat Femke Brockhus het in die 2300 woorden de hele tijd over het belang van nuance en zorgvuldige taal heeft, maar zelf nergens de nuancering aanbrengt dat de grofheid waar haar stuk om draait een directe toespeling op de titel van haar eigen boek is: opvallend. Dat Femke Brockhus aangifte heeft gedaan bij de politie (tenminste, dat leiden we af uit haar essay, het kan natuurlijk ook autofictie zijn, al denken wij dat niemand "Het juridisch jargon waarin ze het verhaal had gegoten, voelde als een kooi waarin ik dit taalmonster mocht achterlaten" voor zijn lol opschrijft): debiel. Dat De Groene Amsterdammer meewerkt aan deze aanval op het vrije woord door die onzin af te drukken: typisch.
Zucht. Fictief dagboek van fictieve zoon Wierd Duk verwijderd van Twitter na ophef
Fictie en satire morsdood
Hee het hoeft je smaak niet te zijn, een fictief dagboek van de fictieve zoon van Wierd Duk en Fidan Ekiz (Davud Duk-Ekiz bestaat niet, Duk en Ekiz hebben wel een zoon maar die heet anders en dat is dus niet deze, deze is namelijk fictief) maar het is dus: satire. En nu hebben mensen die er zo verontwaardigd over zijn dat een satirisch studentenblad satire maakt over een fictief dagboek van een fictieve zoon zo veel aandacht voor dat fictieve dagboek van die fictieve zoon gevraagd dat X, het vroegere Twitter, bastion van de vrije meningsuiting, dit fictieve dagboek van een fictieve zoon (althans voorlopig) heeft verwijderd. En nu moeten wij van GeenStijl dus weer aandacht aan dit fictieve dagboek van een fictieve zoon besteden door u uit te leggen dat dit satire is. U hoeft dit niet chic te vinden, u hoeft niet te lachen, u hoeft niet te klikken, Wierd Duk uitmaken voor racist is al 429 jaar niet leuk meer, allemaal eens hoor, tot uw dienst, klik dus vooral niet hier.
FREE PROPRIA CURES
UvA UvA UvA
God allemachtig wat is de UvA toch een dood glas 0.0-pils vol maffe wokevogels, Hamas-apologeten en gestileerde zeekoeien. Propria Cures is in de ban gedaan. PC plaatste foto's met schijtlollige tekstjes over medewerkers die bladen uit de bakken hebben gemieterd en toen bloedde het college van bestuur van de UvA subiet het maandverbandje vol. Onderhandelen met Hamas-supporters, radicale idioten en gemaskerde mafketels is geen enkel probleem voor het cvb maar een satirisch blaadje in je bakken laten liggen als er een beetje gas gegeven wordt ho maar. Voorts zijn er drie """klachten""" ingediend bij de UvA en die zijn echt te kut voor woorden: "Eén student nam aanstoot aan een afbeelding van een pijpende vrouw, één aan een fictieve Lonely Planet over het Oekraïense Bachmoet en één nam aanstoot aan een editie over 'Vrijheid van meningsuiting (en pedofilie)'." Dit is maatschappelijke kanker op microniveau, broeiend in een vruchtbare bodem van universitair groepsdenken en volslagen gekte: iedereen is de hele tijd maar op zijn (of haar!) pik getrapt. En dan heb je de UvA, zo'n machtig instituut, die compleet ten onder gaat aan angst, slappe knieën en een rubberen ruggengraat. Een woordvoerder van de UvA: "Als je als lezer PC wil lezen, haal je die gewoon in de boekhandel. Wij zijn niet het distributiepunt. Het is onze universiteit en het zijn onze tijdschriftbakken. En die mogen we weghalen." 135 jaar ligt die PC in de bakken, maar zo kleinzerig zijn ze dus. Helemaal gek gemaakt door de tijdsgeest. FREE PC!
